برگرفته از کتاب پیوند جوان با نماز ـ نوشته مدیر سایت
لحظات
قبل از نماز، نقش سرنوشت سازی در ادای نماز دارد. سعی کنید از این لحظات
بهترین استفاده را داشته باشید و با قطع تدریجی ارتباط خود با افکار و
دغدغه های دنیوی، رابطۀ خوبی را خداوند برقرار نمایید.
در روایات، ارزش و جایگاه خاصی برای وضو مطرح شده که بیشتر نمازگزاران از آن غافل هستند. در روایت است که وقتی انسان وضو بگیرد، گناهان او از گوش و چشم و دست ها و همچنین پاهایش بیرون می روند.[۱] سعی کنید هنگام وضو گرفتن به این روایت توجه کنید و توجه داشته باشید که خدای متعال با آب وضو، گناهان اندامتان را شستشو می دهد تا با بدنی پاک در محضرش حضور داشته باشید. همچنین بهتر است هنگام وضو گرفتن، دعای وضو یا سورۀ قدر را بخوانید تا از نورایت بیشتری برخوردار شوید.
سعی کنید قبل از نماز، برای دقایقی پای سجاده بنشینید و با نماز نافله، تفکر در لطف و رحمت خداوند و همچنین مشغول شدن به ذکر الهی، از دنیا منقطع شوید و آمادگی بیشتری برای ورود به نماز داشته باشید.
هنگام گفتن اذان و اقامه، تصور کنید که نماز شروع شده و کلمات آن را با خضوع و خشوع و توجه به مفهومش بر زبان جاری کنید.[۲] اذان، شیطان را فراری می دهد و ملائکۀ خداوند را به سوی نمازگزار می کشاند.
امام حسین(علیه السلام) می فرماید: در مسجد نشسته بودیم که مؤذن مشغول اذان شد و گفت: «الله اکبر، الله اکبر». امیرالمؤمنین(علیه السلام) به گریه افتاد و ما نیز به گریۀ او گریه کردیم. وقتی اذان مؤذن تمام شد، امام فرمود: «آیا می دانید مؤذن چه گفت؟»
عرض کردیم: «خدا و پیامبر و وصی او بهتر می داند». امام فرمود: «اگر می دانستید که چه می گوید، کمتر می خندیدید و بسیار می گریستید».[۳]
[۱]. عن النبی(صلی الله علیه وآله): «إذَا تَوَضَّأ الرَّجُلُ المُسلِم خَرَجَت خَطَایَاهُ مِن سَمعِهِ وَ بَصَرِهِ وَ یَدَیهِ وَ رِجلَیهِ». (کنزالعمال، ح۲۶۰۳۱)
[۲]. امیرالمؤمنین(علیه السلام) پیوسته با اصحاب خود می فرمودند: «کسی که بین اذان و اقامۀ نمازش سجده کند و در حال سجده این ذکر را بگوید، خدای متعال می فرماید: «ای ملائکۀ من! قسم به عزت و جلالم محبتش را در قلوب بندگان مؤمنم قرار میدهم، و هیبتش را در قلوب منافقین»: «رَبِّ لَکَ سَجَدْتُ خَاضِعاً خَاشِعاً ذَلِیلاً»؛ «پروردگارا، با خضوع و خشوع و خاکسارى براى تو سجده و کرنش نمودم». (ابن طاووس، فلاح السائل، ص۱۵۲)
[۳] . صدوق، التوحید، ص۲۳۸٫
درباره این سایت